„Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia” (J 8,12).
Nawiązują do Słów naszego Pana i Boga zachęcamy do praktyki zapalania poświęconych świec, lampek oliwnych, nagrobnych itp. (z intencją jako Boże Światło) na zewnątrz domów, mieszkań - w miejscach szczególnych takich jak krzyże misyjne, kapliczki przydrożne, pomniki pamięci, cmentarze i wszędzie tam gdzie zostaniemy natchnieni Bożym Duchem.
Temat światłości przewija się przez całe Objawienie Boże. W pierwszej księdze Pisma Świętego czytamy: "Wtedy Bóg rzekł: Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość" (Rdz 1,3). Z kolei w ostatniej księdze Biblii św. Jan Apostoł zapisał, że zbawionym "nie potrzeba światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi" (Ap 22,5). Światło jest więc klamrą spinającą historię świata i człowieka.
Bóg, Stwórca świateł, jest światłem okryty jak płaszczem (por. Ps 104,2), objawia się z towarzyszeniem ognia i światła (por. Wj 3,2), jest samym światłem (por. 1 J 1,5) i Ojcem świateł (por. Jk 1,17), mieszka w niedostępnej światłości (por. 1 Tm 6,16).
Wiemy, że „Cały zaś świat leży w mocy Złego” (1 J 5,19). Święty Paweł mówi o naszej walce duchowej z mocami ciemności (por. Ef 6,10-17).
Oprócz modlitwy, ofiary, pokuty są różne praktyki ograniczające działania złego ducha w przestrzeni naszego życia m.in. święcenie wodą święconą – egzorcyzmowaną miejsc szczególnego działania mocy zła, sypanie solą egzorcyzmowaną, znaczenie olejem egzorcyzmowanym w połączenie z modlitwą i intencją tych praktyk. Do tych praktyk należy włączyć palenie poświęconych świec, lampek oliwnych, nagrobnych itp.
Z Pisma Świętego wiemy, że Jezus jest Światłem. W okolicach Bożego Narodzenia jest praktyka przekazywania światła betlejemskiego („Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela” (por. Łk 2, 29-32).
W Wigilię Paschalną od poświęconego ognia zapalany jest Paschał (symbol Chrystusa Zmartywychwstałego), który jest wprowadzany do świątyni z trzykrotnym wezwaniem „Światło Chrystusa”, od którego zapalane są świece przez wiernych obecnych na tej liturgii. W tym dniu od tego Paschału zapalane są świece ołtarzowe, a w czasie obrzędu chrztu św. świece chrzcielne. W czasie Zesłania Ducha Świętego i bierzmowania praktykowane jest zapalnie siedem świec symbolizujących 7 darów Ducha Świętego jakie w wieczerniku otrzymali Apostołowie na modlitwie z Matką Bożą. Na Ofiarowanie Pańskie (Matki Bożej Gromnicznej) zapalamy świece zwane w Polsce gromnicami, które w tradycji ludzi wierzących zapalane są podczas burz i innych wydarzeń. Paschał i świece towarzyszą także w czasie innych ważnych wydarzeń liturgicznych m.in. przy konających, podczas mszy pogrzebowej w kościele. Na cmentarzu są poświęcane lampki nagrobne przynoszone przez żałobników. Poświęcone świece używane są podczas wieczerników organizowanych w domach.
Dlatego chciejmy rozpraszać ciemności duchowe, które są skutkiem popełnianych grzechów i przewin ludzkich a tym samym wynikiem potęgującego się zła w całej przestrzeni naszego życia. Czyńmy te praktyki z wiarą i przekonaniem, że Jezus Chrystus będzie obecny z tymi, którzy mu ufają i zapewniając:
„Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia” (J 8,12).
oraz:
(…) Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. (Mt 5,13-16)
mr Wiesław
powrt